بسم الله الرحمن الرحیم
در شماره قبل هفته نامه مقاله ای به قلم علامه طباطبایی درج شد و واکنشهای متفاوتی در بر داشت.به گونه ای که یکی از دوستان در نگاهی انتقادی از پرداختن به این موضوع اظهار ناخرسندی نموده و یکی دیگر از خوانندگان محترم نیز در نگاهی موشکافانه ودقیق مسائلی را مطرح فرمودند.ضمن احترام به نظر دوست اول بر خود فرض دانستم که از این شماره به بعد طی چند مقاله ی دنباله دار به توضیح نقاط مبهم این موضوع بپردازم.اللهم وفقنا بما تحب و ترضی.
اولین مطلبی که در این شماره به آن می پردازیم بحث تعداد فرزندان آدم (ع) است.از روایات و منابع تاریخی این گونه بر می آید که آدم(ع) عمر بسیار طولانی داشت. عمر حضرت آدم را به اختلاف روایات 930 ،936،1000،1020 و 1040 سال گفته اند.در مورد وفات آدم گفته اند: هنگامى که از دنیا رفت ، بدن او را در تابوتى گذارده و در غار کوه ابوقبیس دفن کردند تا وقتى که نوح پس از طوفان بیامد و آن تابوت را با خود برداشت و در کشتى نهاده به کوفه برد و در غرى (شهر نجف کنونى ) به خاک سپرد. چنان که در زیارت نامه امیرمؤ منان (ع ) مى خوانیم :
السلام علیل و على ضجیعیک آدم و نوح ؛
سلام برتو و برآدم و نوح که در کنار تو خفته و قبرشان در کنار قبر تواست .
در مورد وفات حوا هم این گونه روایت شده است که پس از وفات آدم ، حوّا یک سال بیشتر زنده نبود و پس از پانزده روز بیمارى از دنیا رفت و او را در کنار جاى گاه آدم به خاک سپردند.
ایشان در این عمر بسیار طولانی صاحب فرزندان بسیار زیادی شدند که ما غیر از چند تن،از اسامی بقیه آنها بی خبریم.
که از آن جمله در پسران نام هاى : هابیل ، قابیل و شیث (یاهبة اللّه ) و در دختران نام هاى : عناق ، اقلیما، لوزا و... ذکر شده است.
انشاءالله در شماره بعد به ذکر توضیحات بیشتری در مورد زندگی آدم _ابوالبشر _خواهیم پرداخت.
